Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Exsertotheca crispa & Blitum bonus-henricus

fotò
fotò
Oundulino-crespado

Exsertotheca crispa

Neckeraceae

Nom en français : Onduline crispée.

Descripcioun :
Aquelo mousso pluroucarpo douno de gràndi coulounìo sus li roco cauquiero à l'oumbro, o de draparié sus li pège e branco d'aubre vivènt o mort. Se recounèis pulèu eisadamen à si ramo dins lou meme plan e à si poulìdi fueio oundado dins la larjour, sènso costo e acabado amé un pichot benc.

Usanço :
I'a pas trop pèr s'engana amé l'oundulino-crespado que se recounèis pulèu bèn. Es uno meno pulèu coumuno au nostre e dins lou relarg mediterran. Meme s'es un pau pu raro à l'uba, èi marcado sus listo roujo categourìo LC valènt à dire soucit minour.

Port : Pluroucarpo
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : 3,5 à 4,5 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Exsertotheca
Famiho : Neckeraceae


Ordre : Hypnales

Coulour de la flour :
Petalo : 0,8 à 1,2 cm
Ø (o loungour) flour : Coumplet
Flourido : Ivèr

Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : 50 à 2000 m
Aparado : Noun
Desèmbre à Mars

Liò : Roco à l'oumbro - Pège à l'oumbro
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Oulartico
Ref. sc. : Exsertotheca crispa (Hedw.) S.Olsson, Enroth & D.Quandt, 2011 (= Neckera crispa Hedw., 1801 )

fotò
fotò
Sangàri

Blitum bonus-henricus

Amaranthaceae Chenopodiaceae

Àutri noum : Espinarc-bastard, Cago-chin, Erbo-dóu-bouen-Enri, Ouerlo, Orlo.

Nom en français : Epinard sauvage.

Descripcioun :
Lou sangàri es uno planto bèn couneigudo que trachis dins lis ancian cast de fedo e lis ermas riche en azouto. Se recounèis à si fueio en lanço que lou dessouto èi cubert d'esflourado blanco.

Usanço :
"Las raviolos d'erbo 'mé de sangàris soun bèn bouonos" (J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 58). "Lous sangàris, li chal pas manjar cruds, perqué li a souvènt lou parpalhou' dedins. Lei chal fa couire" (ibid.). Vaqui la receito de la farço de "raiolos" d'Emile Franco (Barver-06) : "A-lei, si mete d'erbos (bletos o sangàrigou), de froumai, en pòu de petrino (ou de viando de dobo), dous òus, en pòu de cebo, de givert e, se voulès, de bàlicou" (A. Grinda, Lou Barverenc, op. cit., p. 76.

Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Blitum
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae


Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2600 m
Aparado : Noun

Liò : Cast - Ermas - Escoumbre e proche dis oustau - Champ
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Blitum bonus-henricus (L.) C.A.Mey., 1829 (= Chenopodium bonus-henricus L., 1753 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RRR
ges
R
ges
ges
C
CCC
CCC

Exsertotheca crispa & Blitum bonus-henricus

R
ges
C
R
C
C
CC
C

Coumpara Oundulino-crespado emé uno autro planto

fotò

Coumpara Sangàri emé uno autro planto

fotò